Mircea, Roemeens godsdienstfenomenoloog en schrijver, *9.3.1907 Rîmnicu-Sărat (Walachije). Eliade studeerde aan de universiteit van Boekarest en verbleef van 1928-32 in India voor onderzoekingen op het gebied van de oosterse godsdiensten.
Hij was enige tijd verbonden aan de universiteit te Boekarest. In 1945 werd hij hoogleraar te Parijs, en in 1958 te Chicago. Behalve romancier was Eliade in de periode tussen de wereldoorlogen ook een invloedrijk essayist. Zijn verblijf in India leverde hem stof voor zijn eerste, min of meer autobiografische romans. Vanaf 1936 schreef hij fantastische romans en novellen waarin het onverklaarbare met de dagelijkse werkelijkheid wordt verweven, en motieven uit de Roemeense volkslitteratuur en elementen uit de Indiase mystiek worden gebruikt om het bovennatuurlijke gestalte te geven. Hij geldt als een van de invloedrijke geleerden op het gebied van de godsdienstwetenschap, die de waarde van het beeld in het godsdienstig leven opnieuw onder de aandacht heeft gebracht.
Werken: romans en novellen: Maitreyi (1933), Intoarcere din rai (1934; Terugkeer uit het Paradijs), Huliganii (1935; De anarchisten), Dominşoara Christina (1936; Juffrouw Christina), La tigănci (1959; Bij de zigeunerinnen), Po strada Măntuleasa (1968; Ned. vert. De Mântuleasa-straat, 1975); godsdienstwetenschap: Essai sur les origines de la mystique indienne (diss. 1933), Le yoga (1936), Le mythe de l’éternel retour (1949), Traité d’histoire des religions (1949), Le chamanisme et les techniques archaïques de l’extase (1951), Images et symboles (1952), Mythes, rêves et mystères (1957), Das Heilige und das Profane (1957), Birth and rebirth (1959), Myth and reality (1963), Shamanism (1964), The quest, history and meaning of religion (1969).
