m. (-s), (psychiatrie) behandelingsmethode waarbij een elektrische stroom van laag amperage door het hoofd wordt gevoerd.
Elektroshock wordt (nog slechts zelden in Nederland en België) toegepast bij diverse vormen van psychose. De patiënt reageert bij deze behandeling met kortdurend bewustzijnsverlies en krampen zoals bij een epileptische toeval. Doordat men met de elektrische stroom veranderingen teweegbrengt in de chemische verhouding binnen de hersenstructuren zou elektroshock gunstig werken bij psychosen. Omdat elektroshock veelvuldig complicaties gaf (beenbreuken), worden thans diverse voorzorgen genomen. Elektroshock wordt verricht als de patiënt in narcose is en de spieren verslapt zijn, terwijl men de stroom zodanig heeft gekozen dat het risico zeer klein is. Om geheugenstoornissen te voorkomen laat men de stroom slechts door één hersenhelft gaan.
