[Gr. endon, binnen, oosmos, duw], het verschijnsel dat een vloeistof langs een wand gaat stromen onder invloed van een elektrische kracht.
Een toestel (afb.) waarmee men elektro-endosmose kan aantonen bestaat uit een poreuze pot (A), met stijgbuis B, geplaatst in water. Er zijn twee elektroden C en D aangebracht. Als men nu tussen die elektroden een spanning aanlegt, zodanig dat D de negatieve elektrode is, dan gaat de vloeistof door de poreuze wand heen naar binnen stromen, hetgeen men waarneemt aan het opstijgen van de vloeistof in de buis B. De verklaring moet gezocht worden in de werking die de poreuze pot, die in de vele nauwe verbindingskanaaltjes over een grote oppervlakte met de vloeistof in aanraking is, op die vloeistof uitoefent. De wanden van die kanaaltjes hebben nl. een absorberende werking op de waterdeeltjes, en wel (in dit geval) zodanig, dat de negatief geladen ionen aan de wand vastgehecht worden, terwijl de positief geladen ionen zich in de beweeglijke vloeistof bevinden. Hierdoor krijgt de vloeistof een positieve lading, zodat deze onder invloed van de elektrische kracht gaat stromen.
De richting waarin de vloeistof stroomt, hangt af van de aard van de wand. Door toevoeging van elektrolyten wordt de hoeveelheid vloeistof die door de kanaaltjes stroomt, verminderd.
