v., vezelig, eiwitachtig bestanddeel van het bindweefsel.
Elastine is een scleroprotëme (zie eiwit). De elastinevezels zijn zeer veerkrachtig. Zij verlenen elasticiteit aan bindweefselstructuren, b.v. aan de lederhuid, die haar stevigheid aan het collageen en haar elasticiteit aan elastine ontleent. Op hogere leeftijd verliest het elastine een deel van zijn veerkracht (rimpels van de oude dag!). Bij genezing van een wond wordt geen nieuwe elastine gevormd; littekenweefsel is elastinearm. Elastine treedt soms op als ‘pees’ voor glad spierweefsel.
