Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-08-2021

Eifel

betekenis & definitie

laag middelgebergte in de BRD (ca. 600 m), deel van het Leisteenplateau ten westen van de Rijn en ten noorden van de Moezel. Het noordwesten is het Hohe Venn, dat zich als Haute Fagne in België voortzet.

Het bestaat uit cambrische en devonische leien, kwartsieten en kalksteen. De Schneifel, wat verder naar het zuiden, is een kwartsietrug tot 700 m, die tot de Ardennen behoort en van de Vorder Eifel en de Hohe Eifel door een inzinking met jurassische sedimenten gescheiden is. De Eifel is rijk aan vulkanische afzettingen: basaltlagen en tuffen. De Vorder Eifel, die met het Maifeld het zuidelijk deel van de Eifel vormt, heeft jonge vulkaankegels (Mosenberg, 519 m), explosiekraters, maren en mofetten (koolzuurwinning). Het noordelijk deel vertoont ouder vulkanisme (Hohe Acht, 746 m) met burchtgekroonde basalttoppen. Dit omvat de Hohe Eifel met het Ahrgebergte.

De rivieren stromen Eifel. Schalkenmehrener Maar, kraternaar alle zijden af. Het klimaat van de Eifel is nogal meer ruw, met vooral in de hogere delen veel neerslag.De landbouw, een der hoofdmiddelen van bestaan, levert derhalve matige oogsten. De sterk verweerde vulkanische gesteenten dragen beukenbossen (houtexploitatie). De basalten enz. worden wel als bouwof straatstenen geëxploiteerd. Minerale bronnen gaven aanleiding tot het ontstaan van badplaatsen.

Grote nederzettingen vindt men er niet (Mayen, de grootste plaats, telt ca. 19000 inw.). Toenemend toerisme. Bij Adenau ligt de Nürburgring.

< >