Günter, Duits schrijver en dichter, *1.2.1907 Lebus, ♱20.12.1972 Salzburg; sinds 1953 gehuwd met Ilse Aichinger. Eich studeerde rechten en oosterse talen en vestigde zich na 1932 als schrijver te Berlijn.
Zijn lyriek brengt enerzijds het gevoel van vervreemding van de moderne mens tot uitdrukking, maar zoekt anderzijds in de kleine verschijnselen van de natuur naar verklaringen voor deze vervreemding. Naast lyriek schreef Eich ook hoorspelen. Hij wordt in de BRD algemeen erkend als de vervolmaker van het hoorspelgenre.
Werken: poëzie: Gedichte (1930), Abgelegene Gehöfte (1948), Botschaften des Regens (1955), Anlässe und Steingarten (1966); hoorspelen: Träume (1951), Die Mädchen von Viterbo (1953), Allah hat hundert Namen (1957), Fünfzehn Hörspiele (1966); proza: Maulwürfe (1968), Ein Tibetaner in Büro (1970). Uitgave: Ges. Werke (4 dln. 1973).
LITT. A.Zimmermann, Das lyrische Werk G.Eichs (1965); S.Müller-Hanpft, Über G.Eich (1970).
