maatregel waarbij de registratie, eventueel aanmelding van effecten verplicht wordt gesteld.
Effectenregistratie werd in Nederland ingesteld bij het Besluit Herstel Rechtsverkeer (17.9.1944 Stb. E 100, vele malen gewijzigd) waarmede beoogd werd de vaststelling van het rechtmatige bezit van effecten na afloop van de Tweede Wereldoorlog. Als ‘tegenwoordige bezitter’ werd beschouwd degeen die de stukken op 14.4.1946 bezat. Zij die hun bezit in de oorlog verloren hadden (‘vroegere bezitter’, gedepossedeerde) konden een aanvraag indienen om in hun rechten te worden hersteld. Ook de Ned. instellingen die effecten hadden uitgegeven, dienden een opgaaf te verstrekken. Vergelijking bracht niet-aangemelde effecten aan het licht; voorzover niet geopponeerd, verviel dit manco aan de staat. De effectenregistratie heeft ook gewerkt als instrument van fiscale en deviezencontrole.
In België werd bij KB van 6.10.1944 in het kader van de muntsaneringswet een algemene telling van effecten gehouden. De verplichte aangifte, die zowel Belg. als buitenlandse effecten betrof, ging gepaard met beurssluiting en was tevens bedoeld als maatregel van deviezencontrole.
