m., tijdseenheid die in de sterrenkunde gebruikt wordt om de efemeriden van de planeten te berekenen.
De efemeridentijd is gebaseerd op de aangenomen exacte geldigheid van de gravitatiewet van Newton en van de gegevens over de massa van de planeten en de gravitatieconstante zoals deze aangenomen werden op 1.1.1900. Om discontinuïteiten in de berekeningen te vermijden, blijft men met de efemeridentijd werken, hoewel deze reeds aanzienlijk afwijkt van de middelbare zonnetijd. In 1967 was de efemeridentijd reeds ca. 36 s voor op de universele tijd.