[Gr. ektos, buitenzijde, morfe, vorm], v., aanduiding met betrekking tot de bouw van het menselijk lichaam.
Ectomorfie is een component uit het morfologisch somatotyperingsysteem, ingevoerd door de Amerikaanse psycholoog W.Sheldon. Kenmerkend is het op de voorgrond treden van organen en weefsels die zich ontwikkelen uit het buitenste kiemblad (ectoderm), m.n. de huid met aanhangsels en de hersenen. De uitgesproken ectomorf is derhalve een (hyper)slanke figuur met een grote lichaamsoppervlakte ten opzichte van zijn lichaamsinhoud (gewicht) en een grote hersenschedel,
