[Gr.], v., zenuwstoornis ten gevolge waarvan de patiënt onwillekeurig telkens een door hem zelf of door anderen uitgesproken woord of zin herhaalt.
Bij jonge kinderen is echolalie tijdelijk een normaal verschijnsel. De term wordt vooral gebruikt om een symptoom van bepaalde geestesziekten (zie schizofrenie, hersenbeschadigingen) aan te duiden.
