[Eng.], benaming voor de eerste fase van de ontwikkeling van de gotiek in Engeland (ca. 1175-1275), ontstaan uit de Anglo-Normandische stijl. Aanvankelijk werden vroege Franse voorbeelden nagevolgd en werden Franse architecten aangetrokken, maar spoedig daarna ontwikkelde de stijl zich zelfstandig.
Flet early English wordt gekenmerkt door scherpe spitsbogen (lancetstyle), rijke decoratie, sterke geleding en langgerekt grondplan. Voorbeelden van early English zijn de kathedralen van Salisbury, Lincoln en Wells, zie decorated style.
