o. (-en) (ook: gerechtelijk akkoord), een overeenkomst tussen de schuldenaar en zijn gezamenlijke crediteuren waaraan alle crediteuren, ook zij die niet hebben meegestemd, gebonden zijn indien een bepaalde meerderheid voor het akkoord gestemd heeft.
Een dwangakkoord kan zijn
1. een akkoord ter voorkoming van faillissement van ongelukkige en eerlijke schuldenaren (in de Ned. wet onbekend);
2. een akkoord tijdens faillissement ter voorkoming van de gerechtelijke vereffening van de boedel;
3. akkoord bij of na het verzoek tot surséance van betaling aangeboden aan hen die vorderingen hebben, ten aanzien waarvan de surséance werkt. Homologatie van het akkoord doet de surséance eindigen.
In België als term onbekend (zie faillissement).
