Frans schrijfster en cineaste, *4.4.1914 Gia Dinh (Zuid-Vietnam). Duras kwam in 1932 naar Parijs, waar zij rechten, staatswetenschappen en wiskunde studeerde.
Zij nam deel aan het verzet en werd naar Duitsland gedeporteerd. Na de Tweede Wereldoorlog werkte zij als journaliste. Zij schrijft sobere, gevoelige romans over de onderlinge menselijke betrekkingen, aanvankelijk in neorealistische stijl, later in nauwe aansluiting met de nouveau roman. In 1959 werd zij bekend door haar scenario voor Alain Resnais’ film Hiroshima mon amour. Vanaf 1966 filmt en regisseert Duras films, die gekenmerkt worden door een zoeken naar nieuwe expressievormen: eenvoudige intrige en entourage, rust en stilte. Waarheid en verbeelding, heden en verleden zijn met elkaar verstrengeld tot een vaak moeilijk te ontwarren geheel.
Werken: romans: Les impudents (1943), La vie tranquille (1944), Un barrage contre le Pacifique (1950; verfilmd door René Clément, 1957), Le marin de Gibraltar (1952; verfilmd door Tony Richardson, 1966), Les petits chevaux de Tarquinia (1953), Le square (1955), Moderato cantabile (1958; verfilmd door Peter Brook, 1960), Dix heures et demie du soir en été (1960; verfilmd door Jules Dassin, 1966), Le ravissement de Lol V. Stein (1964), Le vice-consul (1966), L’amour (1972); verhalen en novellen: Des journées entières dans les arbres (1954), L’après-midi de monsieur Andesmas (1962); toneel: Les viaducs de Seine-et-Oise (1960), L’amante anglaise (1967); filmscenario’s: Hiroshima mon amour (1959), Une aussi longue absence (1961), La voleuse (1966); films: La musica (1966), Détruire, dit-elle (1969), Jaune le soleil (1971), Nathalie Granger (1972), La femme du Gange (1973), India song (1975), Son nom de Venise dans Calcutta désert (1976).
