Romeins veldheer, *38 v.C., ♱9 v.C.; geboren enkele maanden nadat zijn moeder Livia van Tiberius Claudius Nero gescheiden was en met Octavianus huwde, de latere keizer Augustus, die hem adopteerde. Drusus onderwierp samen met zijn broer Tiberius in 15 Raetië.
Augustus, die hem als zijn beste generaal beschouwde, stelde hem in 13 aan als stadhouder over Gallië en | belastte hem in 12 met de strijd tegen de Germanen. Ter verbetering van het transportwezen bracht Drusus een bevaarbare verbinding tussen Rijn en Noordzee tot stand (Fossa Drusiana, drususgracht, een kanalisatie van de Utrechtse Vecht). Ook liet hij een dam (moles) in de Rijn bouwen, mogelijk ten zuiden van Herwen en Aerdt. Hij ondernam verscheidene veldtochten tegen Friezen, Bructeren, Chauken, Chatten en Cherusken, waarbij hij achtereenvolgens Castra Vetera en Moguntiacum (Mainz) als operatiebasis gebruikte. In 9 v.C. stierf hij door een val van zijn paard. Zijn krijgsverrichtingen werden in Rome hoog aangeslagen.
Livius eindigde zijn Geschiedenis van Rome met de dood van Drusus en een onbekend dichter schreef voor zijn moeder de Consolatio ad Liviam. De Senaat gaf hem en zijn nakomelingen de naam zie Germanicus.
LITT. K.Christ, Drusus und Germanicus (1956).
