v.,
1. de omstandigheid dat iets drukt, dat er druk wordt uitgeoefend: de drukking van het water, van een beeld op zijn voetstuk; grootte van de uitgeoefende druk; (gew.) drukking uitoefenen op iemand, hem dringen tot iets;
2. beschadiging van de huid en de onderliggende weefsels bij het paard ten gevolge van een slecht passend tuig, zadel of singel. Zadeldrukkingen treden vooral op langs de schoft; singeldrukkingen vooral vlak achter de ellebogen. De beschadiging veroorzaakt een zwelling; soms ontstaat een open wond. Na herstel van de drukking blijken de haren meestal hun pigment te hebben verloren en ontstaan witte plekken.
