[Fr., recht tot aanhouding], het recht van oorlogsschepen om vaartuigen, ook onder vreemde vlag, in volle zee aan te houden. In oorlogstijd hebben oorlogsschepen van oorlogvoerende staten het droit d’arrêt ten einde een onderzoek naar o.a. contrabande in te stellen.
In vredestijd is een oorlogsschip in het algemeen niet gerechtigd een buitenlands koopvaardijschip aan te houden, tenzij er gegronde redenen bestaan om aan të nemen dat het schip zich bezig houdt met zeeroof of slavenhandel, of dat het schip, hoewel het een vreemde vlag voert of weigert zijn vlag te tonen, in werkelijkheid dezelfde nationaliteit heeft als het oorlogsschip (art. 23 van het Geneefse Verdrag inzake de volle zee van 29.4.1958). Daarnaast kan het droit d’arrêt gebaseerd zijn op een bijzondere rechtstitel, b.v. in het Noordzeevisserijverdrag (6. 5.1882), waar het deel uitmaakt van het toezicht op de visserij.
