in de beeldende kunst een grafisch drukprocédé waarbij met een naald of diamant rechtstreeks op de koperen plaat wordt getekend, zodat naast de ingekraste lijnen ruwe, opstaande randjes (bramen) blijven staan die bij het ininkten de inkt vasthouden en op de afdruk fluweelachtige lijnen achterlaten. Dit effect kan door graveren of etsen niet worden bereikt.
Het nadeel is, dat de braam snel slijt tijdens het drukproces, zodat slechts een zeer beperkt aantal afdrukken kan worden gemaakt. Het eerst werd deze methode toegepast door de Meester van het Hausbuch, later o.a. door Dürer, Rembrandt, Goya en Whistler. ets.
LITT. J.Buckland-Wright, Etching and engraving (1953); H.van Kruiningen, Techniek van de grafische kunst (1966).
