v./m. (-en), onderdeel van een zuigermachine, de verbindingsstang tussen kruiskop of trunkzuiger en krukpen.
Te zamen met de krukas zet de drijfstang de heen en weergaande beweging van de zuiger om in een ronddraaiende beweging. De drijfstang heeft een slingerende beweging ten opzichte van de zuiger. Hoewel de slingerende massa’s ten gevolge van traagheid de neiging hebben zich in dezelfde richting voort te bewegen, wordt de richting van de beweging van het zwaartepunt steeds omgekeerd en staat de drijfstang afwisselend aan treken drukkrachten bloot. Drijfstangen worden berekend op trek, druk, buiging en, in verband met de kleine doorsnede ten opzichte van de lengte, op knik. Het materiaal is ongelegeerd gesmeed staal, gelegeerd staal, gietstaal of een legering van aluminium, zoals duraluminium. De lichte materialen worden gebruikt voor snellopende zuigermachines om de traagheidskrachten klein te houden.
De drijfstang heeft koppen aan beide einden en wel de grote kop ter verbinding met de krukpen en de kleine kop aan de zuigerpenzijde. De grote kop is meestal open, gedeeld en met bouten en moeren aan de stang bevestigd (marinekop), de kleine kop is gewoonlijk als oog met bronzen bus uitgevoerd, soms ook wel gevorkt.
