m. (-en), band zonder eind die de draaiende beweging van een aangedreven as via riemschijven overbrengt op een andere as.
Drijfriemen kunnen worden ingedeeld in:
1. vlakke riemen, die op cilindrische of enigszins tonvormige riemschijven lopen;
2. v-riemen of v-snaren, die passen in gelijkvormige groeven, aangebracht op de riemschijfvelgen.
Meestal zijn vlakke drijfriemen vervaardigd van chroomgelooid rundleder (kernleder); breedte maximaal 600 mm (bij 400 mm riembreedte is de lengte 1,2—1,5 m). Op één riemschijf kan men ook enkele drijfriemen naast elkaar aanbrengen. Om grotere vermogens over te brengen, kunnen twee drijfriemen op elkaar worden gelegd. Uit de aard der zaak zijn ze dan minder buigzaam, wat een grotere riemschijfmiddellijn vergt. Verder worden drijfriemen nog vervaardigd van: rubber (b.v. balata) met vulling van katoenweefsel ter versterking; van katoen (lagen katoenweefsel); van haar (angorageit of kameelhaar) met katoeninslag; zijde en ramee (vezelstof) en latex vervaardigd. Toepassing van kunststof heeft bij vrijwel alle het nadeel dat op den duur blijvende rek ontstaat. Hoewel nog weinig toegepast, zijn er ook dunne stalen banden als drijfriemen voor zeer grote vermogens.
V-riemen worden gebruikt om in minder gunstige omstandigheden (kleine hartafstand van de riemschijven, grote overbrengingsverhouding, of beide) door de grote wrijving tussen snaar en schijf op de zijvlakken, een goed rendement te verzekeren.
Als de riemschijven niet in hetzelfde vlak liggen, kunnen vlakke drijfriemen halfgekruist worden aangebracht, waarbij de aflopende riem ten hoogste een hoek van 25° met de verticale riem mag maken.
De gedreven riemschijf is dan gewoonlijk 30 %, de drijvende riemschijf 20 % breder dan de riemschijf die met de niet-gekruiste riem wordt gebruikt. Wanneer men de riemschijven in tegengestelde richting tegenover elkaar wil laten draaien, moet men de riem kruisen (ten hoogste 10 m/s riemsnelheid en 150 mm riembreedte). Wil men geen v-riemen, maar vlakke riemen gebruiken, dan kan men ook, ter voorkoming van slip, gebruik maken van een spanrol en wel speciaal als de hartafstand van de riemschijven gering is. Deze zijn echter schadelijk voor de drijfriemen door de tegengestelde doorbuiging en de extra riembuiging waardoor de levensduur van de riem verkort wordt. De spanrol geeft door de tapwrijving extra energieverlies.
