v., de grootte van een signaal, dat ‘nog juist’ waarneembaar is.
Het begrip drempelwaarde wordt op velerlei gebied gebruikt, o.a. zintuigonderzoek (zie drempel), fotografie, en bij detectoren voor straling en deeltjes. Voor deeltjes of straling met een energie boven ca. 100 eV per kwant, ligt de drempelwaarde vaak bij één kwant; bij lagere energieën of bij processen waarbij de kwanten geen directe rol spelen, geeft de drempelwaarde informatie over de beperkende factoren, zoals ruis in het oor, sluier op een foto en donkerstroom. De drempelwaarde van het oog is ca. 80 kwanten, fotomultiplicator ca. 3 kwanten, het oor ca. 0 dB (zie decibel).
In de radiotechniek kent men de drempelwaarde als de kleinste waarde van het ontvangen signaal, waarop een radio-ontvanger reageert. Deze waarde is niet willekeurig klein te maken door grotere versterking toe te passen, daar men dan in het gebied van de ruis komt, die ontstaat in de elektronische schakelingen door onregelmatigheden in de elektronenstroom. De drempelwaarde ligt bij normale ontvangers in de grootte-orde van enige microvolt.
