Gr., lofprijzing], v. (-ën), lofprijzing van Gods heerlijkheid in de christelijke liturgie.
In de rooms-katholieke liturgie kent men als kleine doxologie het Gloria Patri na de psalmen en hymnen en het slot van het eucharistisch gebed; als grote doxologie gelden het Gloria in excelsis Deo en het Te Deum.
In het protestantisme is de doxologie de lofzegging in aansluiting aan het Onze Vader, die meestal meegebeden, soms gezongen wordt, naar de tekst van Mat.6,13.
De doxologie is van oudtestamentische oorsprong.
