o. (-wijzen), uittreksel uit een doopboek, vooral in lutherse en r.k. kring zo genoemd.
Het doopbewijs levert het wettige bewijs van iemands doop: vaak wordt het (om iedere twijfel aan de echtheid uit te sluiten) voorzien van het (parochie)zegel of -stempel. In het canonieke recht is een doopbewijs o.m. vereist voor de sluiting van een huwelijk, het ontvangen van een wijding, de intrede in een klooster.
