v./m. (doken), anker om twee stukken natuursteen onderling of met houtresp. metaalwerk te verbinden.
Doken worden o.a. gebruikt voor de verbinding van de neut met de kozijnstijlen van b.v. een deurkozijn. Deze neuten en de dorpels zijn gewoonlijk van natuursteen (veelal hardsteen). Vroeger hadden de doken een piramidevorm, maar thans zijn het stukjes koperen pijp, 5 cm lang; 3 cm in de onderkant van de kozijnstijl en 2 cm in het bovenvlak van de neut, per neut twee stuks. Neuten en dorpel worden pas in het laatst van de bouwwerkzaamheden aangebracht om beschadiging ervan te voorkomen.
