v./m. (-scholen), in de middeleeuwen een school die door de stedelijke kapittels werd onderhouden.
De domschool was gericht op de opleiding van de geestelijkheid. De Frankische koning Karel de Grote verplichtte elk kapittel de zorg voor zo'n school op zich te nemen. Hun bloei beleefden de domscholen van de 8e tot in de 13e eeuw, toen de universiteiten opkwamen. Het Concilie van Trente verving de domschool door het seminarie.
LITT. L. Maître, Les écoles épiscopales et monastiques (1924); W. Wuehr, Das abendländische Bildungswesen im Mittelalter (1950).
