[Lat.], m., (recht) kwade trouw, opzet (bij het plegen van een misdrijf): dolus is hier uitgesloten. In het Romeinse recht betekende dolus arglist, bedrog.
In verschillende obligatoire rechtsverhoudingen (b.v. zie depositum, zie mandatum) was de schuldenaar slechts aansprakelijk als hij zich dolenus, d.w.z. welbewust onbehoorlijk, had gedragen.
