[Lat. dissimilis, ongelijk], v.,
1. (taalkunde) verschijnsel dat van twee gelijke kort op elkaar volgende medeklinkers er één gewijzigd wordt, b.v. tovenaar uit toveraar;
2. (fysiologie) alle processen in een levend organisme waarbij samengestelde stoffen in eenvoudiger verbindingen overgaan .
Onder dissimilatie vat men alle processen in levende organismen samen, waarbij samengestelde stoffen in eenvoudiger gebouwde over gaan. Hierbij komt energie vrij. Men spreekt veelal van katabolisme, of nog ruimer, van ademhaling, respiratoire stofwisseling of biologische oxidatie. Een duidelijk voorbeeld is de afbraak of oxidatie van glucose tot koolstofdioxide en water met een energie-opbrengst van 266 kcal, hetgeen overeenkomt met 38 mol. ATP, waarbij het rendement ca. 40 % bedraagt. Dit wordt nog aanzienlijk minder wanneer glucose niet verder wordt afgebroken dan tot melkzuur, zoals in de spier onder anaërobe omstandigheden gebeurt en de netto ATP-opbrengst slechts 2 mol. is. zie ademhaling, zie anabolisme, zie assimilatie, zie gisting.
