v. (-s), wiskundige betrekking tussen het reële en imaginaire deel van een complexe analytische functie.
Oorspronkelijk werden de dispersierelaties afgeleid uit de eis van causaliteit van fysische processen: het gevolg kan niet voorafgaan aan de oorzaak (zie causaliteitsbeginsel). Dispersierelaties zijn zeer algemene relaties. Ze vinden veel toepassing in de theorie van de elementaire deeltjes, aangezien de verstrooiing van deeltjes aan elkaar beschreven wordt door complexe analytische functies.
