[Lat., de Kleine], oudchristelijk schrijver, *ca.470 Skythië, (e)ca.550 Rome. Kort voor 496 vestigde Dionysius zich als monnik te Rome.
Hij vertaalde Griekse kerkvaders in het Latijn, stelde een verzameling kerkrechtelijke documenten samen, de zgn. Collectio dionysiana, en werd vermaard door zijn bijdragen tot de kerkelijke chronologie. Hij propageerde de Alexandrijnse paasrekening en verving de jaartelling van keizer Diocletianus door de christelijke, rekenend vanaf Christus’ geboorte, waarbij hij zich echter vier tot zeven jaar heeft misrekend. Zijn betekenis ligt in de verbinding van de Griekse, oosterse en Latijnse wetenschap. Uitgave: door J.P.Migne,Patrologia Lat., dl. 67.
LITT. W.M.Peitz, Dionysius Exiguus-Studien (1960).
