Grieks filosoof, 5e eeuw v.C. Diogenes combineerde elementen uit de systemen van Anaximenes, Herakleitos en Anaxagoras.
Hij keerde terug tot de opvatting van de oude Ionische -»-natuurfilosofen dat alles uit één oerbeginsel (arche) voortkomt: alle dingen zijn in werkelijkheid niets anders dan deze éne realiteit. Met Anaximenes stelde Diogenes zich deze oerwerkelijkheid voor als lucht; deze bezit de beweging uit haar eigen aard: door verdichting én verdunning verwekt zij uit zichzelf de tegenstellingen. Een uitwendige oorzaak voor deze beweging achtte Diogenes niet nodig; hij aanvaardde daarom noch de nous van Anaxagoras, noch de krachten van liefde en haat van Empedokles. Met Herakleitos was hij van mening dat alles geschiedt in een vaste orde en maat, omdat de lucht zelf verstand is en met goddelijke macht alles beheerst en bestuurt. Uitgave: Die Fragmente der Vorsokratïker I, door DielsKranz (9e dr. 1960).
LITT. J.Zafirapoulo, Diogène d’Apollonie (1956).
