in het algemeen de opbrengst die een produktiemiddel levert boven zijn kosten. Deze differentiële rente daalt naarmate meer eenheden van een bepaald produktiemiddel in het gebruik zijn, totdat op het punt waar grensopbrengsten en grenskosten gelijk zijn, de differentiële rente tot nihil is gereduceerd.
De economen uit de Klassieke School zagen de differentiële rente in het bijzonder als de beloning voor de grond (zie grondrente). D. Ricardo.
