Oorspronkelijk een Fenicische godin, te Carthago vereerd; later in de sage geïdentificeerd met Elissa, dochter van een koning van Tyrus. Nadat haar echtgenoot door haar broer uit hebzucht was gedood, vluchtte zij met haar schatten, dooreen schare Tyriërs vergezeld, en landde in Noord-Afrika, waar zij van koning Iarbas land kocht en Carthago stichtte.
Zij weigerde haar hand aan Iarbas en zocht, om aan hem te ontkomen, volgens de versie van hellenistische schrijvers, de dood op de brandstapel. Volgens Vergilius en mogelijk reeds oudere Romeinse schrijvers werd Aeneas, na Troje’s ondergang, op zijn zwerftocht gastvrij door Dido opgenomen en vatte zij liefde voor hem op. Na zijn vertrek zocht zij, uit wanhoop over zijn ontrouw, de dood.
