v. (-ën), fotografische reproduktiemethode op papier dat een lichtgevoelige diazoniumverbinding bevat.
De diazotypie wordt vooral toegepast voor het kopiëren van transparante lijnen rastermodellen. Het diazopapier bevat een diazoniumverbinding die de eigenschap heeft door licht te ontbinden en in alkalisch milieu met fenolen en aminen te koppelen tot vorming van azokleurstoffen. De door licht afgebroken diazoniumverbinding kan bij de ontwikkeling niet meer aan de koppelingsreactie deelnemen. Na de belichting wordt het materiaal in een alkalisch ontwikkelbad van de koppelaar gebracht (nat procédé). De koppelaar kan ook reeds vooraf in het diazomateriaal aanwezig zijn, waarna ontwikkeld wordt met alkali of ammoniakgas. Wanneer de alkali nu ook nog in het diazomateriaal aanwezig is kan ontwikkeld worden door gewoon verwarmen.
Algemeen wordt diazotypie beschouwd als een vereenvoudiging en verbetering van het zgn. blauwdrukprocédé dat voornamelijk gebruikt werd voor het afdrukken van technische tekeningen. Ten opzichte van de zilverhalogenide fotografie is diazotypie veel goedkoper doch de kwaliteit is minder goed.
