v. (-en), chemische verbinding met de algemene formule AN2X, waarin A een aryl en X een zuurrest is.
(Diazonium verbindingen werden in 1880 ontdekt door de Duitse scheikundige G.P.Griess. De diazoniumverbindingen zijn van groot belang, zij dienen als tussenprodukt voor de bereiding van benzeenderivaten en van azo-kleurstoffen. In vaste toestand zijn de diazoniumverbindingen uiterst explosief. Zij zijn gemakkelijk oplosbaar in water, minder in alcohol, onoplosbaar in ether. Zij worden door licht ontleed. Bij reductie van de diazoniumverbindingen ontstaan hydrazinen. Een voorbeeld van een diazoniumverbinding is benzeendiazoniumchloride .
