[Perz. diwan, lijst, register; in alle Europese talen overgegaan, hetzij als diwan dan wel via het Fr. als douane], m. (-s),
1. rijksraad, raad van state bij de Turken, de Perzen en de Arabieren ;
2. lage rustbank zonder leuning, met een los kleed en losse kussens;
3. verzameling gedichten van een mohammedaans dichter.
Bij uitbreiding betekende het woord diwan bij de Turken, de Perzen en de Arabieren zowel beambten die het register houden, als de plaats waar zij samenkomen. In zover hun zitplaats daar een met kussens bedekte rustbank is, heeft divan de betekenis gekregen van sofa, maar verder ook die van kanselarij en tolkantoor. In het regeringssysteem van de mohammedaanse rijken in de middeleeuwen waren de divans een soort van ministeries, die onder het staatshoofd stonden en zowel rechterlijke als uitvoerende bevoegdheden op hun eigen gebied hadden. Bij genoemde volken wordt het woord echter in nog ruimere betekenis gebruikt, m.n. in die van staatsraad (raad van ministers).
Van een geheel andere betekenisontwikkeling getuigt het gebruik van divan in de zin van de verzamelde gedichten van een dichter, b.v. Goethes bekende West-östlicher Diwan. In zo een divan zijn de gedichten in bepaalde categorieën (kasida ghazal) en in deze alfabetisch gerangschikt. Afgeleid van de betekenis kanselarij is het Turkse diwani, een bepaald soort Arabisch schrifttype op officiële documenten.
