[Fr.], tekentechniek waarbij twee soorten krijt worden gebruikt, nl. zwart en rood. Deze methode werd ontwikkeld in de tweede helft van de 16e eeuw in Italië en verder uitgewerkt in Frankrijk (school van Jean Clouet).
O.a. P.P. Rubens en J.A. Watteau werkten aux deux crayons.
LITT. J. Meder, Die Handzeichnung (1923).
