[Lat. detinere, vasthouden], v.,
1. (recht) het houden, onder zich hebben van een zaak (b.v. als huurder, bewaarder enz.) tegenover bezit of eigendom;
2. opsluiting, zie hechtenis: huis van detentie;
3. militaire -, hoofdstraf die overeenkomt met hechtenis in het burgerlijk strafrecht, zie militaire detentie.
