v. (-en), opmeting van de bijzonderheden van het terrein die op de kaart moeten worden voorgesteld.
De keuze van detailmeting is in sterke mate afhankelijk van het doel waarvoor de kaart wordt gemaakt. Zo zal men voor een kadastrale kaart vooral geïnteresseerd zijn in de eigendomsgrenzen, en bij een topografische kaart meer in de in het terrein voorkomende wegen, gebouwen, bossen enz. Voor detailmeting zijn de volgende methoden gebruikelijk: orthogonaalmethode, methode van het meetlijnenverband (zie meetlijn), zie voerstraalmethode en voorwaartse snijding, terwijl ook de fotogrammetrie wordt gebezigd. Bij de voorwaartse snijding worden van twee gegeven punten uit, de richtlijnen naar een detailpunt gemeten met een theodoliet. Gewoonlijk wordt deze methode toegepast voor moeilijk bereikbare punten als aanvulling op de voerstraalmethode. Bij de uitvoering van een detailmeting wordt steeds een schets op grote schaal vervaardigd.
LITT. W.Schermerhorn en H.J.van Steenis, Leerboek der landmeetkunde (1964).
