[Gr.], o.,
1. regeringsvorm waarbij de macht van de vorst onbeperkt is;
2. dwangbestuur met willekeur.
Despotisme kwam vooral voor bij oosterse heersers. Volkomen onbeperkt was deze macht echter nooit: met godsdienstige wetten of voorschriften en met gewoonterecht had de despotische heerser rekening te houden; voortdurende overtreding ervan is steeds gewroken.
