[Lat. describere, beschrijven], v. (-s), het weergeven van feiten zonder deze te interpreteren of causaal te verklaren.
Descriptie kan variëren van het weergeven van het eigen gedachtenleven (introspectie) tot het tellen van auto’s en het omschrijven van de kenmerken van planten en dieren. In alle wetenschappelijk onderzoek is descriptie een belangrijke fase: toetsende uitspraken hebben immers alleen zin als het gegevens betreft die zorgvuldig geregistreerd zijn. Bij de descriptie is het van belang over de te beschrijven feiten of gedragingen geen andere mening te hebben dan dat men ze belangrijk genoeg vindt om te registreren. Het streven naar een zo onbevooroordeeld mogelijke descriptie van het menselijk gedrag is mede de achtergrond geworden van een aparte psychologische school, de zgn. ‘verstellende Psychologie’ (F.von Brentano, W.Dilthey).
Litt. A.D.de Groot, Methodologie (1961).
