[Gr. derma, huid; glyfe, stempel], v./m. (mv.), lijnenpatroon in de huid aan de binnenzijde van de hand en aan de voetzolen.
Dermatogliefen komen voorbij de mens en enkele primaten. Bij de vingerpatronen zijn een drietal typen te onderscheiden: boog, lus en wervel. Van belang is verder het aantal huidlijnen waaruit dit patroon is samengesteld. Er bestaat een grote individuele variatie: zelfs eeneiige tweelingen zijn in dit opzicht niet identiek. Studie van dermatogliefen wordt toegepast bij het populatie-onderzoek, waarbij de frequentie van de verschillende typen wordt bepaald, en de verspreiding over de vingers. Zo komt in Engeland de lus in 70 % van de onderzochte gevallen voor, de wervel in 25 % en de boog in slechts 5 %.
Een karakteristieke combinatie van afwijkende dermatogliefen komt voor bij het syndroom van Down (mongolisme) en andere chromosoom-afwijkingen. Het gerechtelijk onderzoek maakt eveneens gebruik van dermatogliefen (dactyloscopie).
