[Amer. third degree], term voor de methode bij het strafrechtelijk onderzoek in sommige Amerikaanse staten, meermalen toegepast om door scherpe middelen, die de wet niet kent of zelfs verbiedt, een beschuldigde tot bekentenis te dwingen. De lichtste, meest gebezigde methode is die van langdurige verhoren (met kruisverhoren), waarbij de ondervrager enige malen door een nieuwe wordt vervangen.
Ergere praktijken zijn: verhoren na geruime tijd onthouden van spijs en drank, opsluiting in een bepaalde houding (geboeid) voor het verhoor, opsluiting in een koude of hete of donkere cel, hersenspoeling, mishandeling e.d. Natuurlijk zijn verklaringen, op deze manier verkregen, als bewijs aanvechtbaar. Naar Ned. en Belg. recht is een bekentenis door zulke middelen verkregen nietig.
