Frans schilder en kunstcriticus, *25.11.1870 Granville, ♱3.11.1943 Saint-Germainen-Laye. Denis streefde naar het hervinden van de vereenvoudigde, essentiële vorm en schilderde grote vlakken in heldere kleuren (synthetisme).
Ook het pointillisme van Seurat maakte hij zich eigen. Via Paul Sérusier leerde hij Paul Gauguins ideeën over het symbolisme en primitivisme kennen. Denis was een van de oprichters van de Nabis. Hij beschouwde een schilderij als een oppervlak met in een bepaalde orde gerangschikte kleuren. Naast religieuze kunst schilderde hij mythologische onderwerpen en profane wandschilderingen, o.a. in het Théatre des Champs-Elysées in Parijs. Publikaties: Théories (1912), Du symbolisme et de Gauguin, vers un nouvel ordre classique (1912), Nouvelles théories sur l’art moderne, sur l’art sacré (1914—21), L’histoire de l’art religieux (1939).
Litt. S.Barazetti, M.Denis (1945); P.Jamot, M. Denis (1946).
