[Lat. locus, plaats], v., de eigenschap van elektronen in de molecule om, wanneer er elektronenbanen van naburige atomen bereikbaar zijn (anders gezegd, wanneer er ‘overlap’ bestaat tussen de ladingswolken van elektronen op aangrenzende atomen) zich ook over deze banen uit te strekken. Delokalisering verlaagt de energie van de molecule, omdat de energie van een elektron afneemt naar mate de grenzen waarbinnen het is opgesloten, wijder zijn.
Een voorbeeld is delokalisering van de iT-elektronen van twee dubbele koolstofbindingen die in conjugatie zijn (afb.).Andere voorbeelden zijn de aromatische verbindingen. Men kan in plaats van delokalisatie ook het verschijnsel resonantie als equivalente verklaring voor het bijzondere gedrag van geconjugeerde dubbele bindingen gebruiken.
