Théophile, Frans politicus, *1.3.1852 Pamiers (Ariège), ♱22.2.1923 Nice. Delcassé was journalist; hij werkte o.a. mee aan Gambetta’s tijdschrift La République Française, waarin hij op koloniale expansie aandrong.
In 1889 werd hij linksrepublikeins afgevaardigde in de Kamer. In 1894 werd Delcassé de eerste Franse minister van Koloniën. Van 1898—1905 was hij minister van Buitenlandse Zaken in de elkaar opvolgende kabinettenWaldeck-Rousseau, -Combes en -Rouvier; hij regelde het Fasjoda-incident met Engeland, sloot de Marokkoverdragen met Italië en Spanje en bracht de Entente Cordiale met Engeland tot stand. Ten tijde van de eerste Marokkocrisis (na het bezoek van de Duitse keizer Wilhelm II aanTanger) moest Delcassé door pressie van Duitse zijde, alsmede van minister-president Rouvier, in juni 1905 aftreden. Vervolgens werd hij minister van Marine (1913—14) en van Buitenlandse Zaken (1914—15). Hij trok zich in okt. 1915 wegens de Balkanexpeditie terug.
Litt. G.Reynald, La diplomatie française, l’oeuvre de Delcassé (1915); C.W.Porter, The career of T.Delcassé (1936); A.Neton, Delcassé (1952).
