Frans schilder, *12.4.1885 Parijs, ♱25.10.1941 Montpellier; sedert 1910 echtgenoot van de schilderes Sonia Delaunay-Terk. Aanvankelijk onderging Delaunay invloeden van het fauvisme en van de kleuropvattingen van Seurat en Cézanne.
Ca.1912 kwam hij, onder invloed van het kubisme tot sterk non-figuratieve schilderijen. Hij onderhield connecties met Der Blaue Reiter. Delaunay ontwikkelde, evenals zijn vrouw, een kleurrijke variant op het vrij statische kubisme, door Guillaume Apollinaire orfisme genoemd. Zijn werk kenmerkt zich door cirkelvormige segmenten in een lyrisch kleurengamma. Na ca.1920 werd zijn stijl minder abstract en schilderde hij o.m. portretten.
Werken: serie composities La Tour Eiffel (1909—10), decoratieve panelen L’aviation voor de wereldtentoonstelling te Parijs (1937).
Litt. G.Apollinaire, R.Delaunay (1913); J.Cassou, R.Delaunay (1946); G.de la Tourette, R.Delaunay (1950); G.Vriesen en M.Imdahl, R.Delaunay, Licht und Farbe (1967); B.Dorichal, R.Delaunay (1975); M.Hoog, R.Delaunay (1976).
