Frans neuroloog, *3.8.1849 Genève, ♱26.2.1917 Parijs; gehuwd met A.Déjerine en gedurende 30 jaar haar collega. Déjerine studeerde te Parijs, en werd in 1901 hoogleraar aldaar, eerst in de geschiedenis van de geneeskunde, daarna in de pathologie en tenslotte in de neurologie.
Déjerine heeft vooral grote betekenis gekregen door zijn neurologische werken.
Werken: Recherches sur les lésions du système nerveux dans la paralysie ascendante aiguë (1879), Anatomie des centres nerveux (1901), Traité des maladies de la moëlle épinière (1901), Les manifestations fonctionnelles des psychoneuroses (1911), Semiologie des affections du système nerveux (1914).
