[➝Lat.], v.,
1. (taalkunde) het verloren gaan van buigingsvormen (e);
2. afbuiging, m.n. het afbuigen van een elektronenstraal in een buis;
3. (orthopedie) een oefenmethode voor rekking van spieren en banden aan de voorzijde van het lichaam, door rugligging met maximale holle rug en eventueel met afhangende benen.
(e) Deflexie is zeer duidelijk waar te nemen binnen de Romaanse talen: van het systeem van buigingsvormen van het Latijn is in talen als het Frans weinig overgebleven.
