[Lat. decrementum, vermindering], o., m.n. logaritmisch decrement, grootheid die bij een oscillerende demping een maat is voor het afnemen van de amplitude.
Het decrement is de natuurlijke logaritme van de verhouding van twee opeenvolgende maximale uitwijkingen Sj en s2 naar dezelfde kant. Laat b.v. een slinger een gedempte trilling uitvoeren waarvan de uitwijkingen achtereenvolgens zijn: 8,1 mm naar rechts, 5,4 mm naar links, 3,6 mm naar rechts, 2,4 mm naar links enz. De verhouding van twee opeenvolgende uitwijkingen naar dezelfde kant is gelijk aan 8,1 / 3,6 = 5,4 / 2,4 enz.(=1,75); het logaritmisch decrement is dan: ln (1,75) = 0,811.
