Belg. politicus, *25.1.1812 Zele, ♱4.1.1891 Schaarbeek. De Decker was samen met A.Dechamps stichter en redacteur van de Revue de Bruxelles (1837-41).
Hij was katholiek volksvertegenwoordiger van 1839—66. In de Kamer trad hij zelfstandig op zowel tegen het klerikalisme als tegen het extreme liberalisme, en verdedigde hij het unionisme. Van 1855-57 was hij, als minister van Binnenlandse Zaken, leider van een regering die zich als unionistisch aandiende, maar die aan de groeiende liberaal-katholieke tegenstelling ten onder ging. De Decker steunde de Vlaamsgezinden. In 1856 gaf hij een commissie opdracht maatregelen voor te stellen tot ontwikkeling van de Vlaamse letterkunde en tot regeling van het taalgebruik in de openbare besturen. Na 1857 heeft De Decker geen belangrijke politieke rol meer gespeeld.
Op sociaal vlak was hij een‘typisch vertegenwoordiger van de conservatieve burgerij.
Werken: De l’influence du clergé en Belgique (1843), Quinze ans (1845), L’esprit de parti et l’esprit national (1852), L’église et l’ordre social chrétien (1887).
