[Fr., Lat. delfinus, dolfijn], m. (-s), een oude feodale titel in Frankrijk, oorspronkelijk gedragen door de graven van Vienne (Dauphiné). (De titel dauphin was waarschijnlijk aanvankelijk een bijnaam, die later de aanduiding van een kwaliteit werd. Het dauphin-embleem, een dolfijn, is later aangenomen.
Na 1349 werd dauphin de titel van de Franse kroonprins. De enige zoon van Lodewijk xiv, eveneens Lodewijk geheten (1661—1711), wordt le grand dauphin genoemd. Met Henri de Chambord (♱1883), de Franse kroonpretendent na 1836, verdween de titel.
